Hepimiz soralım birbirimize,
Ya biz ne yapıyoruz,
Ya biz ne yapıyoruz,
Ya biz ne yapıyoruz,
Ya biz ne yapıyoruz böyle,
Ya biz ne yapıyoruz böyle?
“Bulutsuzluk Özlemi / Gülsüm”
Bazen düşünüyorum, iki yüzlülük mü yapıyoruz? “Kendimizi mi kandırıyoruz?” ya da “Sadece kendimizi mi düşünüyoruz?” diye. 14 Temmuz günü, bu ülkenin bir yerinde 20 kişinin adı, yıllardır süren bir savaşın hayatını kaybeden istatistiklerine yazıldı. Daha önce listeye giren binlercesi gibi… Sonrasında ise İstanbul’da bir caz konserinde, Türkiye’nin en güzel seslerinden biri anadilinde şarkı söylediği için protesto edildi. Bu iki olay arasında da yine bu ülkenin başka bir yerinde, bir grup inşaat işçisine, saçma sapan bir söylenti yüzünden, o şehirde yaşayan başka insanlar saldırdı. Saldıranlar, inşaat işçilerinin 14 Temmuz günü olanları kutladıklarını iddia ediyorlardı. Durup ilk önce konuşmayı deneselerdi; inşaat işçilerinden bir tanesinin, ölen askerlerden birinin akrabası olduğunu öğreneceklerdi. Son olarak da haftasonu, 14 Temmuz günü olanları protesto etmek için çeşitli illerde yürüyüş düzenlendi. Ülkenin belli noktalarında “teröre karşı” yürüdüğünü söyleyen insanlar, sağa sola saldırdı.
Dört tane berbat olay. Okumaya devam et →
Türkiye 30 yıldır bir sisin altında. Toz, duman, gürültü… Kendinden başka her şeyi bastıran, kendinden başka her şeyin sesini duyulmaz yapan ve kendinden başka her şeyi kirleten bir sisin altında. Savaşın sisinin altında.
