İstanbul Cumhurbaşkanlığı Bisiklet Turu’na evsahipliği yaparken, o turda bir Konya takımı varken ve Konya’nın stadyumu da bir veledromken aslında bu maça bisikletle çıkabilirdi takımlar. İddiasız bir maç olurdu ama mesajsız bir maç olmazdı böylece. (Bir bilgi daha, Konyaspor’un göğüs reklamı ile bisiklet takımının sponsoru da aynı firma.) Konya, uygun coğrafyasıyla bir bisiklet kenti olamaz mı aslında? Evet futbol önemli bir spor ama bir başka sporda ülkenin simgesi olmayı ciddi ciddi düşünmeli şehir yetkilileri…

Maç öncesi, gerçek bir saygı duruşu gördük. Emre İncemollaoğlu’nun hayatını kaybetmesi sonucunda bu gerçekleşti. Küfürleşmelerin, hazır sessizken sesimi duyurayım diye düşünenlerin olmadığı bir saygı duruşu oldu.

Konyaspor aslında iddiasız değil ama iddialı demek için de durumu çok kötü. Lig sonuncusu bir takım ve çoğu yorumcu üstünde iki takımı bile düşürmüşken, Konya’nın işi zor gerçekten. Sivasspor’u geçmesi için bu maç dahil 5 maçta 12 puan alması ve buna karşılık Sivasspor’un hiç almaması gerekiyor zira.

Konyaspor, tam bir düşme takımı kurmuş. Kötü yabancı oyuncular, büyük takımlarda tutunamamış etkisiz oyuncular ve Yılmaz Vural. Bu takım zaten birbirine alışıncaya kadar iş işten geçmiş oluyor. Lige çıkan takımların başarılı takımlarını neden dağıttığını hiç anlamadım. Karabükspor bu yapılmadığında neler yapılabileceğini bize gösterdi aslında. Takımlar düşüyor, takımlar çıkıyor ama liglerde oynayan oyuncular hiç değişmiyor Türkiye’de. Böyle olunca da oyuncuların lig çıkmak ya da düşmek gibi bir derdi de kalmıyor. Nasıl olsa ya düştükleri ligde bir takım buluyorlar ya da çıkmak isteyen bir takıma transfer olup asla Süper Lig’de oynayamıyorlar. Konyaspor da bunu seçen, çok oyuncu ve antrenör değiştiren bir takım olarak aslında normal sonucu yaşıyor bence.

Maça gelirsek, Beşiktaş eğer bu yıldızlarıyla oynayacaksa seneye de, yine serbest vuruşlar bulacak demektir. O zaman, yazın serbest vuruş setleri çalışmalı ve hatta bulmalı. Fernandes’in ilk yarıda kullandığı hiçbir atış Beşiktaşlı oyunculara ulaşmadı. Zaten yıllardır korner kullanamaz Beşiktaş. Bunun önmeli düşünülmeli. Quaresma’yı durdurmak için çoğu zaman en geçerli yol faul oluyor çünkü.

İlk yarı karşılıklı çok cılız ataklarla geçti ama Konyaspor buradadan golü çıkarmayı bildi. O çok cılız ışık, Konya’yı oyunda tutmaya, oyuna asılmasına yetiyor. Beşiktaş’ın ise gol atması çok zor. Bir de bu maçta takımın iki forvetinin de sakat olması eklenince bu duruma iş iyice zorlaşıyor. Şampiyonluğa oynayacak bir takımın bu halde olmaması gerekiyor. Beşiktaş daha yukarlarda olabilirdi ve Nobre’ye kalabilirdi. O zaman ne olacaktı? Ali Kuçik’in dönmesiyle birlikte bir tane daha yerli forvet oyuncusu bulmalı Beşiktaş. Nihat da oyuna girer girmez sağ kanada geçtiğine göre, zaten ilk planda akla gelmeyen Nihat’ı da bu katagoride sayamayız.

İkinci yarıya bakarsak, penaltı pozisyonu dışında maçta geçerli bir pozisyon yoktu. Fakat, karar doğruydu. Quaresma da iyi bir vuruşla golü buldu. Duran toplar Beşiktaş’ın bu sene puanlarına baya bir katkıda bulundu. Bunun dışında, maçın ikinci yarısı gerçekten olup, olabilecek en sıkıcı şekilde geçti. Beşiktaş, hedefsiz karşılaşmalarında bunu arada yaşatıyor, aksine bazı haftalar ise çok güzel maçlar izletiyor. Haftaya bu senenin kaybedenlerinin derbisinde iyi oyun beklemekten başka şans yok sanırım.

Maçın son 10 dakikası orta sahasız iki takımın oynadığı zevkli ama kalitesiz oyunla geçti. İki takım da gol bulamadı ama bulabilirdi de. Sonuç olarak maçın berabere bitmesi ile büyük ihtimal küme düşecek olan Konya, Beşiktaş’a toplam 4 puana malolmuş oldu. Bir takım bu istatistiklerle şampiyonluğa zaten oynayamaz.

Son not: Yarın Çernobil’in yıldönümü. Saat 18.30 gibi İstiklal GS Meydanı’nda ya da Ankara Yüksel’de olursanız felaketi ananlara katılabilirsiniz.